Verndun húsa og nýr meirihluti

Á borgarstjórnarfundi í dag fór Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson oddviti Sjálfstæðismanna vel yfir þann farsa sem hefur einkennt vinnubrögð nýs meirihluta í Reykjavík vegna húsa við Laugaveg 4-6.

Þessi farsi einkennist fyrst og fremst af ósætti í nýjum meirihluta Samfylkingar, Vinstri grænna, Framsóknarflokks og flokks Frjálslynda.   Samfylkingin er klofin í málinu, sumir vilja flytja húsin, sumir vilja friða og sumir vilja breyta skipulagi.  Vinstri grænir hafa skipt um skoðun frá því að þeir samþykktu deiliskipulag Laugavegsins á síðasta kjörtímabili og vilja nú friða húsin, Frjálslyndir eru mjög skýrir og vilja friða öll húsin á Laugavegi en Framsóknarflokkurinn vill rífa húsin.

Þetta er kjarni málsins.  Nýr meirihluti í Reykjavík er ekki sammála um hvað eigi að gera við þau.   Nú bíður meirihlutinn eftir niðurstöðu menntamálaráðherra en hefur samt ekki fundið sér skýra stefnu.   Enn er líka óljóst hvað gerist ef ráðherra friðar húsin, þ.e. hver er skaðabótaskyldur og hver framtíð Laugavegarins er og hvort að ríkisstjórn er þarna komin með skipulagsvald í sveitarfélögum.  Og ef að ráðherra ákveður að friða ekki húsin, hvað ætlar þá nýr borgarstjórnarmeirihluti að gera?  Ætlar hann að breyta deiliskipulagi og lækka húsin?  Ætlar hann að flytja húsin í Hljómskálagarðinn?  Ætlar hann að kaupa aftur reitinn af verktökum?   Þessum spurningum er ekki svarað af því að meirihlutinn er ekki sammála.

Nokkrar spurningar vakna sem tengjast þessu.   Væri nýr borgarstjóri svona rólegur ef húsafriðunarnefnd væri að friða hús sem meirihlutinn væri sammála um að ætti að rífa?   Eru landsmenn allir tilbúnir til að láta ríkið greiða skaðabætur úr sjóði skattgreiðenda upp á hundruði milljóna fyrir Laugaveg 4-6?  Hvað með restina af Laugavegi og deiliskipulagið í heild, erum við að sjá svona farsa endurtaka sig með þeim afleiðingum að verktakar og eigendur hlaupa beint í aðra kosti?  Og að lokum, Björn Ingi Hrafnsson sleit meirihlutasamstarfi við Sjálfstæðisflokkinn vegna ósættis flokksins í REI málinu.   Af hverju ætli hann slíti ekki núna, þegar ósættið er ekki bara sýnilegt heldur ekki sættanlegt?

 

 

Forgangsröðun fyrir börn (Frbl. 10.01.08)

Þessa dagana er glænýr meirihluti í borgarstjórn að rífast. Meirihlutinn er að rífast um gömul hús sem sannarlega eiga sér mikla sögu og verðmæti. Þessi sami ósamstæði meirihluti tók hins vegar ákvörðun um að húsin skyldu hverfa fyrir nokkrum árum þegar R-listinn var við völd. En nú telja þessir sömu aðilar eðlilegt að skipta um skoðun, skoðun sem gæti kostað útsvarsgreiðendur 600 milljónir eða jafnvel meira.

Foreldrar skrifa mér reiðir þessa dagana vegna umfjöllunar um húsafriðun og telja forgangsröðun borgarfulltrúa ótrúlega. Nýr meirihluti sem ekki enn hefur sett fram málefnasamning hefur þó sagst ætla að setja þjónustu við börn í öndvegi. Þrátt fyrir aðgerðir fyrri meirihluta og núverandi meirihluta fyrir áramót vantar hátt í tvöhundruð starfsmenn, eða á helming leikskóla í Reykjavík. Enn vantar umsjónarkennara í grunnskóla borgarinnar. Enn vantar að manna frístundaheimili.   Stóru orðin voru ekki spöruð hjá borgarfulltrúum meirihlutans þegar þeir voru í minnihluta.   Þrúgandi þögn um vandann er hins vegar áberandi núna þegar sömu borgarfulltrúarnir eru komnir í meirihluta.

Ekki skortir umfjöllunina um Laugaveg 4-6 undanfarna daga og ótrúlegasta fólk er farið að tjá sig og sýna málinu skilning og stuðning.  Foreldrar eiga erfiðara með að tjá sig enda hafa þeir áhyggjur af því að reiði þeirra um ástandið bitni á þeirra eigin börnum.  Foreldrar sem eru alla daga að koma börnum sínum fyrir hjá vinum og vandamönnum, taka þau í vinnu eða fresta því að fara að vinna eftir fæðingarorlof hljóta að spyrja sig hvaða forgangsröðun borgin hafi að leiðarljósi.  Foreldrar eiga sér ekki sterka talsmenn.  Því spyr ég borgarstjórann í Reykjavík fyrir hönd foreldra hver sé forgangsröðunin hjá nýjum meirihluta í málefnum barna?